Olga Morawska – ostatnie pożegnanie

Zarząd Oddziału Krakowskiego

Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy oraz Muzeum Narodowe w Krakowie

z żalem zawiadamiają o śmierci

Olgi Morawskiej

nestorki Oddziału Krakowskiego wyróżnionej Złotą Odznaką SMDBiB,

wieloletniego pracownika Muzeum Narodowego w Krakowie i Muzeum Książąt Czartoryskich.

Ostatnie pożegnanie odbędzie się 8 lipca 2021 roku o godzinie 13:40 w kaplicy na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Olga Morawska urodziła się w dniu 3 lutego 1930 roku w Krakowie jako córka dra Władysława Kossa, prawnika, sekretarza Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz Zofii z Podwińskich, geografki. W młodych latach wzrastała w atmosferze sztuki, jako że ojciec jej miał służbowe mieszkanie w Akademii. Miała możność stykać się z wielkimi twórcami, szczególnie z Konstantym Laszczką, z którym jej ojciec był zaprzyjaźniony. Wybuch wojny zastał rodzinę Kossów we Lwowie, dokąd się przeniosła rok wcześniej. Ojciec po kampanii wrześniowej został internowany na Węgrzech, gdzie Olga z rodzeństwem dostała się w roku 1943 dzięki węgierskiemu Czerwonemu Krzyżowi. Przez dwa lata przebywała w obozie Młodzieży Polskiej nada Balatonem, w Balatonboglar, uczęszczając do polskiego gimnazjum. Naukę kontynuowała po wojnie już w Polsce. Absolutorium z historii sztuki uzyskała w r. 1952 na Uniwersytecie Jagiellońskim. Bezpośrednio po studiach pracowała krótko w Wojewódzkim Urzędzie Konserwatorskim w Krakowie, a w roku 1958 została zatrudniona w krakowskim Muzeum Narodowym, początkowo w dziale naukowo-oświatowym, potem w różnych innych oddziałach, wreszcie w Zbrojowni Muzeum Czartoryskich pod kierownictwem Zdzisława Żygulskiego jun., skąd jako kustosz przeszła na emeryturę w r. 1990. Od lat związana ze Stowarzyszeniem, członkostwo otrzymała w r. 1977 pod ówczesnym nazwiskiem Olgi Łykowej. Podczas uroczystości30-lecia Stowarzyszenia, w roku 1987, uhonorowana została Złotą Odznaką.