Wizerunek krzyżowca z XIII wiecznego „Psałterza Westminsterskiego” |
Zarząd Oddziału Stołecznego
|
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE SPOTKANIE ODBĘDZIE SIĘ W CZWARTEK 12 GRUDNIA 2013 R. O GODZ. 17:00 W GMACHU MUZEUM WOJSKA POLSKIEGO AL. JEROZOLIMSKIE 3
Płyty nagrobne z Ziemi Sandomierskiej z przedstawieniami mieczy. Domniemane nagrobki rycerzy krzyżowych i ich symbolika.
W historię okresu Średniowiecza wpisały się trwale Wyprawy Krzyżowe zainspirowane przez papieża Urbana II, który na synodzie w Clermont w 1095 r., wezwał chrześcijańską Europę do uwolnienia Grobu Pańskiego i Ziemi Świętej z rąk Saracenów. Idea obrony miejsc świętych oraz szerzenia chrześcijaństwa zrodziła ruch krucjat lewantyńskich, skierowanych na Wschód ,w których uczestniczyli głównie krzyżowcy z Europy Zachodniej oraz tzw. krucjat pruskich, skierowanych na ziemie nadbałtyckie z udziałem krajów środkowo-europejskich. W obu tych kierunkach udawali się polscy książęta i towarzyszące im osoby. Niezwykle cennym, materialnym i zabytkowym przyczynkiem do udziału polskiego rycerstwa w wyprawach krzyżowych są płyty nagrobne, pochodzące z okresu XII-XIII w., z wizerunkiem miecza i przedmiotów jednoznacznie niezidentyfikowanych. Są to najstarsze nagrobki z przedstawieniami broni na ziemiach polskich. Znajdują się w Radomiu, Sandomierzu ,Wąchocku i Śląskim Strzelinie. Gros z nich pochodzi jednak z Ziemi Sandomierskiej, z którą związany jest, najbardziej znany uczestnik wypraw krzyżowych – książę Henryk Sandomierski. Zachowane płyty są ważnym obiektem naukowych badań dotyczących symboliki i treści ideowych broni z okresu Średniowiecza.