Zaproszenie na spotkanie (27. 01 .2025 r. – 17. 45)

Lubelski oddział Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy

zaprasza

Pan dr Wojciech Chagowski

„Broń wschodu i zachodu – wzajemne przenikanie wpływów w epoce wypraw krzyżowych na przykładzie bitwy pod Hattin z 4 lipca 1187 r.”

Krzyżowcy zdobyli Jerozolimę w 1099 r. i po niecałych stu latach panowania, doszło do praktycznego upadku tego państwa. Stało się to za sprawą Gwidona z Lusignan – człowieka słabego charakteru i awanturnika, który wykazał się kompletną indolencją w kwestii taktyki wojskowej. Brało się to z Jego pychy, lekceważenia przeciwnika i ufności w relikwię Świętego Krzyża. Jego poczynania 4 lipca 1187 r. legły u podstaw stwierdzenia przez Saladyna, że nie należy przeszkadzać przeciwnikowi, kiedy ten popełnia błędy. Krzyżowcy mieli przewagę w uzbrojeniu i według różnych źródeł ich armia licząca 14500 żołnierzy składała się z: 1500 ciężkozbrojnych, 3000 lekkiej jazdy i 13000 piechoty oraz łuczników. Jazda ciężka uzbrojona była w kolczugę, pikowaną tunikę do połowy łydki, hełm garnczkowy lub stożkowy, pod którym znajdował się kolczy kaptur; miecz, włócznię, topór i tarcze typu migdałowego. Piechota uzbrojona była w krótką kolczugę i kolczy kaptur lub w pikowaną bluzę, płaski hełm, tarczę typu migdałowego, miecz, włócznię, kuszę i łuk. Armia Saracenów liczyła 20000 żołnierzy, w tym 12000 jazdy i 8000 piechoty. Trzon jej stanowili Mamelucy uzbrojeni w tunikę, kolczy kaptur, hełm, tarczę okrągłą, szablę lub miecz i łuk refleksyjny. Przyboczna gwardia tzw. askarysi posiadali tarczę typu migdałowego, miecz, oszczep i hełm, a ochronę stanowiła tunika i kolczy kaptur. Lekkozbrojny kawalerzysta ubrany był w tunikę, chustę na głowę, tarczę okrągłą i oszczep. Kardynalne błędy popełnione przez Gwidona, w szczególności oddalenie się od źródeł wody, doprowadziły do całkowitej klęski. W bitwie zginęło około 10000 Krzyżowców, co skutkowało tym, że Królestwo Jerozolimy straciło jakąkolwiek wartość bojową i musiało przejść do defensywy.

Wojciech Chagowski