INFORMACJA O NOWEJ PUBLIKACJI

W czerwcu br. ukazała się książka autorstwa jednego z członków Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni  i Barwy Oddziału Wrocław – Andrzeja Gibasiewicza pt. Jan Gibasiewicz Powstaniec Wielkopolski z Sulmierzyc, Krotoszyna i Milicza, Historia rodziny. Książka zawiera opis życia Jana Gibasiewicza i dzieje jego rodziny na tle wydarzeń: I wojna światowa, Powstanie Wielkopolskie 1918-1919, wojna polsko-radziecka 1920-21, wojna obronna we wrześniu 1939 r. i okres okupacji. Narracja doprowadzona jest do czasów współczesnych. W opracowaniu wykorzystano dokumenty archiwalne, opracowania i dokumenty rodzinne. Wydanie własne. Format książki B5, okładka twarda lakierowana, liczba stron 180, zawiera skany 36 dokumentów i 114 kolorowych zdjęć.

Główny bohater książki, Jan Gibasiewicz urodził się w 1900 r. w Sulmierzycach k. Krotoszyna. Pod koniec I wojny, 24 czerwca 1918 r. wcielono go do 5. pa w Szprotawie. Za wyniesienie broni został aresztowany, zbiegł z aresztu i wrócił do Sulmierzyc. 11 listopada 1918 r. wstąpił do oddziału Straży Obywatelskiej. Po rozpoczęciu Powstania Wielkopolskiego walczył w składzie Kompanii Sulmierzyckiej. 2 lutego 1919 r. złożył przysięgę i został skierowany do 3. kompanii batalionu zapasowego 12. p.strz.Wlkp. Następnie wcielono go do 8. p.strz.Wlkp. w 2. DP Wlkp. Po włączeniu wojsk wielkopolskich do Wojsk Polskich w styczniu 1920 r. 8. p.strz.Wlkp przeformowany został na 62 pp a 2. DP Wlkp na 15. DP. Pułk i dywizja stacjonowały w Bydgoszczy.

W marcu 1920 r. 62. pp wraz z 15 DP skierowano na front wschodni. Jan Gibasiewicz w 62. pp wziął udział 25 kwietnia 1920 r. ofensywie kijowskiej. 62 pp opanował Berdyczów, a 7 maja 15. DP weszła do Kijowa. Następnie 15 DP została przerzucona na front litewsko-białoruski i od 5 czerwca wzięła udział w walkach nad Berezyną. Tam 21 czerwca 1920 r. Jan Gibasiewicz został ranny i ewakuowany. 13 sierpnia 1920 r. kiedy rozpoczęła się bitwa warszawska. 15. DP walczyła na południowym przedmościu warszawskim, a 62 pp zajmował pozycje pod Okuniewem, W kolejnych dniach 15 DP zajęła Mińsk Mazowiecki, Łomżę, walczyła nad Niemnem i na Białorusi. Jan Gibasiewicz po wyleczeniu wrócił do 62. pp. 29 grudnia 1921 r. został urlopowany a 15 listopada 1922 r. został zwolniony do rezerwy.

W 1932 r. przeprowadził się do Krotoszyna. Brał w 56 pp udział w wojnie obronnej w 1939 r., dostał się do niewoli, z której zbiegł. Podczas wojny mieszkał w Krotoszynie. W maju 1944 r. z rodziną został wysiedlony do Milicza. Tam mieszkał aż do śmierci w 1984 r. Pochowany został w Miliczu. Jan Gibasiewicz został odznaczony pamiątkową odznakę Powstańcowi broni Wdzięczna Wielkopolska, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym., Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, oraz Medalem Zwycięstwa i Wolności.

Mogiła Jana Gibasiewicza na cmentarzu parafialnym w Miliczu oznaczona została plakietką Ojczyzna Swemu Obrońcy a 16 lutego 2019 r. w 100 rocznicę Powstania Wielkopolskiego Wojewoda Dolnośląski w Urzędzie Wojewódzkim w ramach Programu Ocalamy wręczył potomkom Jana Gibasiewicza Dyplom Uznania.

Andrzej Gibasiewicz

–